Położenie. Poznań, Ostrów Tumski, obok katedry.

Historia. Pierwszy dwór biskupi został wzniesiony na początku XV wieku dla biskupa Wojciecha Jastrzębca. Dwór został rozbudowany za czasów Andrzeja z Bnina a następnie Jana Lubrańskiego. W latach 1505-1508 biskup Jan lubrański buduje drugie skrzydło dworu od strony Cybiny. W połowie XVI wieku kolejnej przebudowy dokonuje biskup Andrzej Czarnkowski. Renesansowa rezydencja zniszczona została w czasie potopu szwdzkiego, odbudowana przez biskupów Tolibowskiego i Wierzbowskiego. Rezydencja popadła w ruinę na wskutek wojny północnej, jak również tego iż biskupi przez pewien okres nie rezydowali w Poznaniu. Za czasów Jana Tarły rezydencja została przebudowana według projektu Pompeo Ferrariego na barokowy pałac. Kolejne poważniejsze przebudowy miały miejsce w latach 1827-30 oraz w II połowie XIX wieku. W wyniku tych przebudów elewacja pałacu nabrała pewnych cech eklektyzmu. W XX-leciu międzywojennym odbudowano jedno ze skrzydeł pałacu, zniszczone w okresie powodzi z roku 1760.

Budowa i wyposażenie. Pałac barokowy składający się z trzech skrzydeł. Reprezentacyjne wejście znajduje się w skrzydle zachodnim.

Park.

Literatura. "Zamki i pałace Wielkopolski"