Położenie.
Historia.
Pierwotna siedziba rycerska z XIV i XV wieku. W XV i XVI wieku istniał dwór obronny, częściowo wykorzystany przy budowie pałacu. Od 1611 do początków XVIII wieku własność Konarzewskich, później Mycielskich. Od 1876 własność księcia WIlhelma Radziwiłła, od 1881 Hansemannów, od 1915 do Oertzernów.
Budowa i wyposażenie.
Jeden z największych zespołów rezydencjonalnych w Wielkopolsce. Składa się on z pałacu, dwóch oficyn, stajni, ujeżdżalni, budynków gospodarczych oraz bardzo dużego parku.
Pałac zbudowany z 1695-1703 przez Konarzewskich, przebudowany w latach 1695-1703, 1880, na początku oraz pod koniec XX wieku. Pałac barokowy, nakrytym dachem mansardowym, zbudowany na planie prostokąta, z czteroma alkierzami. Oficyny z końca XVIII wieku, murowane, parterowe. Między oficynami a alkierzami znajdują się bramy z końca XVIII wieku.
Park.
Park zajmuje obszar 20 hektarów, założony został pod koniec XVII wieku. Pierwotnie był to park francuski o układzie geometrycznym. Później park został przekształcony i powiększony o część krajobrazową.
Literatura.
"Dawne Budownictwo Folwarczne - Majątki Wielkopolskie - Tom I - Powiat Gostyński"
|